GENÇLİK POLİTİKASI

Ülkemizde ulusal gençlik politika belgesi 2011 yılında hazırlanmıştır. Şuan bu politika belgesi uygulamadan kaldırılmıştır.    
Ulusal Gençlik Politikası: Devlet gençlerin gelişimini, toplumsal, siyasal, sanatsal, kültürel ve ekonomik yaşama aktif katılımını sağlayacak, iyi yaşam koşullarını ve olanakları garanti altına alacağını taahhüdü ve pratiği olarak tanımlanabilir.  
Devlet gençlik politikası çerçevesinde anayasada ve yasalarda gençlerin haklarını güvence altına almalı. Gençlerin haklarını eğitim, katılım, sağlık, ulaşım, barınma, serbest zaman, sağlıklı bir çevrede yaşam, çalışma hakkı ve sosyal güvence vb. olarak özetlenebilir.
Gençlik politikası katılım odaklı ve tüm paydaşlarla birlikte oluşturulmasının yanında kapsayıcı ve sürdürülebilir olmalıdır. Gençlik politikası gençlerin beklentilerinin ve ihtiyaçlarının karşılanmasında ve sorunlarının çözümüne büyük ölçüde katkı sağlama potansiyeline sahiptir. Dolayısı ile gençlik politikası yerelden- ulusala gençlerin ihtiyaç ve sorunlarını temel alarak oluşturulmalıdır.
Gençlik politikasının gerçekte ne olduğunu kategorize etmede farklı yöntem ve çalışmalar bulunmaktadır.  Avrupa Konseyi Gençlik Politikaları İzleme Biriminden Howard Williamson,  gençlik politikalarının 5 temel elementini ifade eden bir liste hazırlamıştır. 
1- Coverage (Kapsam) : Politikaların kapsayacağı coğrafya yada sosyal grubu işaret eder.
2- Capacity (Kapasite): Devletin ve sivil toplum kuruluşlarının rolleri ve aralarındaki ilişkiyi ifade eder
3- Competence (Yeterlilik): Konuyla ilgili çalışacak ekibin becerisi, eğitimi, yeterliliği
4- Co-operation, co-ordination and coherence  (Ortaklık, koordinasyon ve tutarlılık): Yatay ve dikey sektörler arasında ki ilişkiyi işaret eder
5- Cost (Maliyet): Gerekli finansmanı ve insan gücünü işaret eder.

Avrupa’da ilk gençlik politikası çalışmaları 1997 yılında Finlandiya’da başladı ve sonrasında Avrupa Konseyi ve Komisyonunun incelemeleri sonrasında 2009 yılında itibaren diğer üye devletlerce uygulanmaya başlanmıştır.